هوشمند HTC One جدید یا M8: پادشاه تمام فلزی
شنبه, ۱۶ فروردين ۱۳۹۳، ۱۲:۲۳ ق.ظ
HTC One یکی از بهترین گوشیهای سال ۲۰۱۳ بود. این گوشی طراحی بدنه بسیار عالی، کیفیت صفحه نمایش فوقالعاده، دوربین خوب و عملکرد چشمگیری داشت. گویی HTC روح خود را در این گوشی دمیده بود. باید اذعان کرد این گوشی بسیار فراتر از انتظار ما بود. تنها نگرانی دوستداران گوشیهای اندرویدی و HTC این بود که ببینند، این شرکت قادر به تکرار همین روند در نسخه دوم گوشی خواهد بود یا نه و اینکه پرچمدار جدید HTC چه شگفتیهای جدید برای ما به ارمغان خواهد آورد.
<< | >> |
از مدتها پیش از طریق شایعات میدانستیم که احتمالا با چه چیزی طرف خواهیم بود: گوشیای با صفحه نمایش بزرگتر، دو دوربین پشت، رابط کاربری ارتقا یافته Sense و یک بدنه زیبا که از فلز به میزان بیشتری در آن استفاده شده است.
سرانجام انتظارهای ما به پایان رسید و از HTC One جدید، به صورت رسمی رونمایی شد.
یکی از برتریهای شرکت HTC بر گوشیسازهای اندرویدی دیگر، ابتکار و قریحه و تخصص این شرکت در ساختن گوشیهای زیبا است. به خصوص در دو سال اخیر، ما به خاطر نمیآوریم که این شرکت گوشی زشتی روانه بازار کرده باشد، گوشیهای One X، One S و حتی گوشی ۸X ویندوزی این شرکت همه زیبا هستند. اما بیگمان گوشی HTC One گل سرسبد گوشیهای HTC در سال پیش بود، بدنه آلومینیومی زیبای این گوشی، چشمها را خیره کرد.
گوشی One جدید بسیاری از خصوصیات ظاهری را از گوشی قدیمی به ارث برده است:
- محل اسپیکرها که به صورت مشبک روی گوشی کار شدهاند و بر زیبایی گوشی میافزایند.
- قسمت پشتی انحنادار هماره خطوط حاشیهای مستقیم
همان طور که اشاره کردیم در گوشی جدید از فلز بیشتر استفاده شده است، تقریبا ۹۰ درصد بدنه گوشی جدید از آلومینیوم است، در صورتی که در گوشی قبلی، تنها ۷۰ درصد بدنه از آلومینیوم بود. به عبارت دیگر خبری از پلی کربنات در قسمت بالا، پایین و طرفین گوشی نیست و به جای آنها از فلز استفاده شده است.
گوشی جدید در رنگهای خاکستری، نقرهای و البته طلایی عرضه خواهد شد.
باید بدانید که ساختن یک گوشی ظریف با این انحناهای گوناگون از فلز، اصلا کار سادهای نیست، «اسکات کرویل»، رئیس بخش طراحی گوشی One جدید گفته است که گروه طراحی مجبور شدهاند یک شیوه جدید ساخت بدنه را «اختراع» کنند، او اعتقاد دارد که گوشی جدید بدنه شیکتری دارد و از گوشی One قبلی هم بهتر است.
بدنه فلزی این گوشی آنقدر پولیش شده است که به اعتقاد کسانی که گوشی را آزمایش کردهاند، در دست گرفتن مطمئن گوشی تا حدی دشوار مینماید، طوری که در روزهای نخست این واهمه را خواهید داشت که مبادا گوشی مثل یک قالب صابون از دستهایتان لیز بخورد! مشکل کوچک بعدی این است که بدنه گوشی مستعد مبتلا شدن به خراشهای کوچک است و از این نظر هم باید حسابی مواظب گوشی باشید.
خوشبختانه بر ضخامت گوشی افزوده نشده است و گوشی جدید هم ۹٫۳ میلیمتر ضخامت دارد. گوشی جدید مقداری طویلتر، عریضتر و سنگینتر از گوشی قبلی است. برخی از شماها ممکن است کار با این گوشی ۱۶۰ گرمی را دوست نداشته باشید.
در گوشی جدید محل قرارگیری، دکمه پاور عوض شده است و به سمت راست بالا منتقل شده است، همین امر ممکن است دارندگان گوشی قدیمی را مقداری سردرگم کند، اما باید در نظر داشته باشید که گوشی جدید مجهز به حسگر تشخیص حرکت جدیدی است که میزان استفاده از دکمه پاور را به میزان قابل توجهی کمتر میکند.
در گوشی قدیمی ساطعکننده فروسرخ در داخل خود دکمه پاور گنجانده شده بود، اما در گوشی جدید این بخش به محل دیگر منتقل شده است.
از بحث در مورد قسمت بالای گوشی فارغ میشویم و به سمت راست گوشی نگاه میکنیم: در گوشی جدید هم محل دکمه تنظیم صدا در سمت راست است. در گوشی جدید این دکمههای کم و زیاد کردن صدا را بهتر میتوان با انگشت لمس کرد.
دکمههای تنظیم صدا، در قسمت راست گوشی همسایهای دارند، همسایهای که بسیار دوستش خواهیم داشت: جایگاه قرار دادن کارت microSD! خوشبختانه گوشی One جدید میتواند از کارت microSD تا ۱۲۸ مگابایت پشتیبانی کند.
در لبه پایینی گوشی، پورت میکرو USB قرار دارد که با استفاده از فناوری QuickCharge 2.0 با استفاده از آن گوشی را میتوان سریع شارژ کرد، جک هدفون هم در همین قسمت پایینی قرار دارد. اما نکته منفی این است که شارژر پیشفرضی که همراه گوشی داده میشود، از این فناوری پشتیبانی نمیکند و شما برای خرید شارژ سریعتر، باید پول جداگانهای، بپردازید!
در حاشیه سمت چپ گوشی جایگاه قرار دادن سیم کارت نانو قرار دارد. نانو کردن سیم کارت را خیلیها دوست ندارند، به خصوص در ایران که فعلا تا جایی که میدانیم سیم کارت نانو عرضه نمیشود، اما باید توجه داشته باشید که هر یک میلیمتر هم برای HTC در طراحی گوشی جدید مهم بوده است، به علاوه همین کار عرضه نسخههای دو سیم کارته گوشی One را بدون تغییر عمده در طراحی داخلی آسان میکند.
حالا نوبت بررسی پشت گوشی رسیده است، در این قسمت ما مثل گوشی قدیمی، با یک بدنه انحنادار زیبا و جایگاههای فلش، دوربین، لوگو، نوارهای افقی روبرو هستیم، اما تفاوت قابل توجه افزوده شدن یک دوربین دیگر است!
بله! گوشی One جدید دو دوربین پشت و دو فلش LED دارد.
سرانجام نبوت به بررسی جلوی گوشی میرسد، در این پخش یک دوربین جلوی ۵ مگاپیکسلی تعبیه شده است، دکمههای مجازی راهبری به همراه لوگوی شرکت HTC هم در همین قسمت قرار دارند.
جایگاههای مشبک اسپیکرهای BoomSound هم در قسمت جلو قرار دارند، این بار HTC وعده داده است که صداهای بلندتر و باکیفیتتری را از این اسپیکرها خواهیم شنید.
اگر کیفیت صفحه نمایش گوشی قدیمی را دوست داشتید، باید بگوییم که این بار هم با یک صفحه نمایش Super LCD3 با کیفیت ۱۰۸۰p روبرو خواهید بود. تنها تغییر ایجادشده، افزایش ابعاد صفحه نمایش به ۵ اینچ است. البته نکته منفی این است که مقدار کمی چگالی پیکسلها پایین آمده است و از ۴۶۸ به ۴۴۱ رسیده است که چیزی نیست که محسوس باشد. ما همچنان در One جدید صفحه نمایشی روشن با وضوح بالا داریم که در همه زوایا قابل رؤیت است و حتی زیر نور مستقیم آفتاب اگر شدت نور را تا ۷۵ درصد بالا ببرید، قادر به کار با گوشی خواهید بود.
صفحه نمایش با Gorilla Glass 3 مقاوم در برابر خراش محافظت میشود. اما اگر خوب دقت کنید میبینید که ارتفاع صفحه نمایش کمی بیشتر از بقیه بخشها در قسمت جلوی گوشی است، همین مسئله ممکن است بعضیها را نگران کند که مبادا، صفحه نمایش به خصوص در حاشیههای مستعد خش برداشتن شود. اما HTC اطمینان داده است که چنین چیزی رخ نخواهد داد و پوشش محافظ مخصوصی از آن جلوگیری خواهد کرد.
حالا وقت بررسی اندرون گوشی رسیده است:
پرداشگر گوشی One جدید یک تراشه اسنپ دراگون ۸۰۱ با فرکانس ۲٫۳ گیگاهرتز است (البته شرکت در بعضی مناطق پردازشگر ۲٫۵ گیگاهرتزی هم توزیع خواهد کرد.) – گوشی جدید ۲ گیگ رم دارد و باتری آن ۲۶۰۰ میلی آمپرساعتی است.
بر حسب منطقه توزیع، شرکت ۶ مدل مختلف گوشی از نظر پشتیبانی از پروتکلهای ارتباطی توزیع میکند.
اما چیز جالب دیگر در گوشی حسگرهای هوشمندی هستند که بسیار کم انرژی مصرف میکنند، اما همیشه گوش به زنگ هستند و مترصد انجام وظیفه هستند. بنابراین اپلیکیشنها میتوانند بدون نگرانی از خالی کردن باتری تمام روز از اطلاعات شتابسنجها استفاده کنند.
توسعهدهندهها باید خوشحال باشند، چرا که HTC، با آزاد کردن API این حسگرها، امکان نوشتن اپلیکیشنهای کاربردی بر اساس آنها را فراهم کرده است.
در گام اول HTC با همکاری Fitbit یک اپلیکیشن پیشفرض را داخل گوشی قرار داده است. به این ترتیب شمایی که مشتاق محاسبه میزان فعالیت ورزشی یا فعالیتهای معمول خود در طول روز هستید، دیگر نیازی نیست که یک دستبند پایش حرکات به مچ ببندید، چرا که گوشی شما همین کار را برای شما انجام میدهد. تنها محدودیت این است که حمل یک گوشی بزرگ ۱۶۰ گرمی در حین ورزش یا پیادهروی چندان منطقی نیست!
نوبت به بررسی رابط گرافیکی میرسد. باید ببینیم که SENSE UI 6.0 چه چیزهایی را برایمان به ارمغان آورده است.
مثل دیگر لانچرها مطرح کیتکت، سنس نسخه ۶٫۰ هم صفحه خانگی شفافی دارد. در این بخش سه دکمه اپلیکیشنهای اخیر، بازگشت و خانه را هم دارید. در گوشی One قدیمی تنها دو دکمه مجازی وجود داشت و خیلیها با این حساب از داشتن سه دکمه مجازی، راضی خواهند شد.
در رابط کاربری جدید روی رنگها و قالبها تأمید بیشتری شده است. بیشتر اپلیکیشنهای سنس بر جسب رنگ غالب پوسته، سایههای اختصاصی دارند.
فونت استفاده شده در سنس ۶٫۰ خم روشنتر، بزرگتر و مدرنتر شده است.
چیز جالب دیگر این است که HTC تعدادی از اپلیکیشنهای پیشفرض خود را مثل اپلیکیشن گالری را به صورت پیشفرض در گوشی گنجانده است. به این ترتیب HTC مجبور نیست که آپدیتهای کوچک خود را از طریق آپدیتهای firmware اطلاع بدهد.
در سنس جدید، میشود با دو بار «تپ» کردن روی صفحه نمایش، لاک اسکرین را احضار کرد، به علاوه میشود با سوایپ کردن در جهتها مختلف، از حالت لاک اسکرین خارج شد. سوایپ به سمت بالا، صفحه خانگی را بالا میآورد، سوایپ به راست باعث دسترسی شما به بلینکفید میشود، سوایپ به چپ، پنل ویجتها را احضار میکند و سوایپ به پایین، شمارهگیر صوتی را فعال میکند.
برای گرفتن اسکرین شات هم کافی است که شما دکمه دکمه صدا را نگه دارید و گوشی را اندکی به سمت بالا تکان دهید.
گرچه به صورت تئوریک ادعا شده که حسگرهای گوشی میتوانند به صورت هوشمند گرفته شدن گوشی توسط شما را درک کنند و گوشی را روشن کنند، اما در مقام عمل این حسگرها بیش از حد حساس هستند و مثلا ممکن است به فعال شدن گوشی در جیب شما هم بشوند اما انتظار میرود به مرور HTC این ضعف را برطرف کند.
از نظر اهدای فضای ابری به کاربران گوشی، HTC این بار به گوگل درایو متمایل شده است. دارندگان گوشی میتوانند از ۵۰ گیگ فضای رایگان به مدت دو سال روی گوگل درایو استفاده کنند. البته پیداست که این فضای ابری، کمتر به کار ما ایرانیها میآید!
اگر آدمی هستید که خیلی به اپلیکیشنهای خبرخوان مثل فلیپبورد علاقه دارید باید بگویم که حتما از اپلیکیشن خبرخوان پیشفرض One یعنی بلینک فید خوشتان خواهد آمد.
دوربین
میرسیم به قسمت مهم دوربین.
یک سال از عرضه مدل قدیمی گوشی One گذشته است، در این یک سال تحولات زیادی را در زمینه دوربین گوشیهای موبایل شاهد بودیم، مثلا نوکیا لومیا ۱۰۲۰ را عرضه کرد و شاهد دوربین عالی گوشی Xperia Z1 سونی هم بودیم. حالا هم منتظریم که ببینیم عملا عکسهای دوربین گلکسی اس ۵ چطور خواهند بود.
شرکت HTC پادشاه فناوری اولتراپیکسل است و همین فناوری را به One جدید هم آورده است. به صورت خلاصه فلسه این فناوری این است که شما حسگرهای بزرگتری با پیکسلهای بزرگتر داشته باشید که توانایی جذب نور بیشتری داشته باشند. در حال حاضر هر واحد حسگرهای دوربینهای موبایل حدودا ۱٫۱ میکرومتر اندازه دارند، در صورتی که حسگرهای One دو میکرومتری هستند، چنین چیزی باعث میشود که این واحدها، بتوانند ۳۳۰ درصد بیشتر فوتون جذب کنند.
این امر را بگذارید در کنار استفاده از لنز ۲۸ میلیمتری f/2.0 AF و نیز ImageChip 2 که میزان جذب نور را بیشتر هم میکند.
باور HTC این است که شما برای داشتن یک عکس خوب نیازی به افزایش پیکسلهای عکس ندارید، بلکه باید به دنبال عوامل دیگری برای بهتر کردن عکس باشید.
در One جدید هیچ تغییر «مگاپیکسلی» رخ نداده است و فقط حسگر عمق اضافه شده است و از نظر نرمافزاری بهینهسازیهایی صورت گرفته است.
به علاوه ویژگی پایدارسازی یا stabilization اپتیک عکس هم حذف شده است که به گفته مسئولان HTC به خاطر بهتر شدن ماجولها مثلا سریعتر شدن فوکوس خودکار بوده است، البته هزینه و نیز فضای فیزیکی برای قرار دادن قطعات اضافه هم در حذف این ویژگی خوب دخیل بودهاند.
سرعت فوکوس خودکار در گوشی جدید، سه دهم ثانیه است که مشابه گوشی گلکسی اس ۵ است.
فلشهای دوگانه گوشی One جدید باعث میشوند در عکسهای خبری از روشنایی زننده یا glare نباشد و عکسهای گرفته شده در شب، طبیعیتر باشند.
البته با توجه به محبوبیت عکسهای خودگرفت یا سِلفیها، HTC به میزان قابل توجهی دوربین جلو را ارتقا داده است و آن را ۵ مگاپیکسی با قابلیت گرفتن عکسهای HDR و ویدئوهای ۱۰۸۰p کرده است و حتی مود سلفی را به نرمافزار گوشی اضافه کرده است.
۲ دوربین؟!
از مدتها پیش، با اعلام این خبر که One جدید، ۲ دوربین در پشت خواهد داشت، حدس و گمانهایی در مورد کاربرد این دو دوربین در محیط اینترنت، ابراز شده بود. اما باید بدانید که دوربین بالایی در پشت گوشی، اصلا دوربین نیست! بلکه حسگر عمق است.
اما این اطلاعات مربوط به عمق عکس، به چه دردی میخورند؟
با کمک این اطلاعات اعمال جلوههای متنوع روی عکسها، بدون دستکاری و تغییر کیفیت و جزئیات عکس، راحتتر میشود. مثلا شما میتوانید روی یک جزء عکس، جلوههایی اعمال کنید.
شاید با دوربینهای Lytro آشنا باشید، وقتی با این دوربینها یک عکس میگیرید، میتوانید «بعد» از گرفته شدن عکس، فوکوس عکس را تغییر بدهید، به این ترتیب میتوانید تصویری صاف و شفاف از پشتزمینه سوژه اصلی عکاسی داشته باشید. شرکتهای نوکیا و ال جی (و به زودی سامسونگ) در پی آن هستند که همین ویژگی را به دنیای موبایلهای بیاورند. اما مسئله این است که برای گرفتن عکسهای با فوکوس چندگانه، شما در هنگام گرفتن عکس باید در مود مخصوصی باشید. در این مود، گوشی چند عکس پشت سر هم با فوکوسهای متفاوت در عرض ۵ ثانیه میگیرد.
اما وقتی کودک شما یک حرکت دلنشین میکند، شما بعید است که بتوانید به سرعت به مود ویژه بروید، اما ویژگی Duo Camera شرکت HTC این مشکل را برطرف میکند، چون همیشه اطلاعات عمق عکس، روی یک عکس واحد وجود دارد.
این طوری شما میتوانید خیلی راحت سوژه اصلی عکس را از بکگراند آن جدا کنید و عکسهای بینظیری ایجاد کنید. شما میتوانید روی هر عکس دلخواه، هر بار یک عمق خاص را انتخاب کنید و بعد مواردی را که در این عمق خاص قرار دارند، از محیط پیرامون آنها منفک کنید.
با کمک همین اطلاعات عمق، شما میتوانید به راحتی یک جزء از عکس را کپی کنید و در یک عکس دیگر پیست کنید! کاری که پیش از این با دشواری با فتوشاپ ممکن بود، حالا به راحتی قابل انجام است. تصور کنید که مثلا بتوانید عکس دوستتان را به راحتی درآورید و روی عکسهای دیگر پیست کنید!
شاید با مود Zoe آشنا باشید، با کمک این مود شما میتوانید در عرض چند ثانیه تعدادی زیادی عکس و یک ویدئو از سوژه مورد نظر خود بگیرید، اینها را میشود به یک تصویر متحرک تبدیل کرد.
خیلیها این مود Zoe را دوست دارند، اما مشکل اینجا بود که خیلیها که دوست نداشتند لحظات حساس و جذاب برای ثبت را از دست بدهند، دائما دوربین را روی این مود قرار میدادند و همین امر حافظه و باتری گوشی را تحلیل میبرد.
اما در گوشی One جدید، دیگر این مشکل وجود ندارد، چون برای دکمه شاتر سه وضعیت تعریف شده است، اگر یک تپ ساده روی آن کنید، یک عکس معمولی برایتان میگیرد، اگر آن را برای پنج ثانیه بگیرید، به صورت خودکار به مود Zoe میرود و اگر بیشتر از ۵ ثانیه دکمه را بگیرید، شروع به گرفتن ویدئو میکند.
دوربین One جدید مثل دوربین گوشی لومیا ۱۰۲۰ برای عکاسی در شرایط کمنور مناسب است. HTC توانسته میزان نویز عکسهای گرفته شده در شرایط نور کم را به میزان قابل توجهی کم کند، اما این کار به قیمت محو شدن بعضی از جیزئیات عکس انجام میشود.
متأسفانه HTC بیشتر منابع خود را در زمینه بهروز کردن دوربین گوشی پرچمدار جدیدش معطوف ویژگی Duo Camera کرد، بنابراین عکسهای گرفته شده با دوربین گوشی One جدید، تفاوتی با عکسهای نسل قبلی ندارند. با این حال این عکسها، عکسهای باکیفیتی هستند و شما از اشتراک آنها در اینترنت، احساس افتخار خواهید کرد، اما مسلما این عکسها آنقدر باکیفیت نیستند که مثلا بشود از آنها پرینت گرفت و روی دیوار قاب کرد!
پرفورمانس و عمر باتری
بهرهگیری از تراشه اسنپدراگون ۸۰۱ «در ظاهر»، به میزان محسوسی قدرت پردازشی را افزایش نمیدهد ولی باید به خاطر داشته باشید، شما با خرید این گوشی تا ماهها یعنی تا زمانی که گوشیهای مجهز به تراشه اسنپ دراگون ۸۰۵ بیایند، گوشی های اندی خواهید داشت.
به علاوه اگر نگاهی به آمار این تستها بیندازید، میبینید که چقدر One جدید توانمند است:
دو گیگابایتی شدن رم گوشی و بهرهگیری از پردازشگر گرافیکی Adreno 330 را هم فراموش نکنید، هر دوی اینها پرفورمانس گوشی را به میزان قبال توجهی بیشتر میکنند.
یک مزیت استفاده از تراشه جدید ۸۰۱ این است که حتی زیر لود پردازشی زیاد هم، این تراشه بیش از حد گرم نمیشود.
اما مسئله مهم برای خیلیها باتری است، باتری گوشی One جدید ۲۶۰۰ آمپرساعتی است که ۳۰۰ میلی آمپر ساعت از نسخه قدیمی بیشتر است. اما ممکن است تصور کنید که این ذخیره بیشتر باتری با مصرف بیشتر پردازشگر و صفحه نمایش بزرگتر، سر به سر میشود و عمر باتری گوشی جدید، در حد گوشی قدیمی خواهد بود.
اما آزمایشهای اولیه گوشی One جدید نشان میدهند که در مصرفهای متوسط روزانه، این گوشی عملکرد خوبی دارد و در انتهای روز کاری، ۳۰ درصد شارژ باتری باقی میماند!
در یک آزمایش دیگر مشخص شد که گوشی میتواند ۱۱٫۵ ساعت یک ویدئو با وضوح متوسط را به صورت پیوسته، پخش کند، در صورتی که گوشی One نسخه ۲۰۱۳، تنها ۶٫۵ ساعت قادر به این کار بود.
یکی از نقاط منفی گوشی، عملکرد GPS آن است که در تستهای اولیه موارد متعددی از فریز شدن آن ملاحظه شده است، حتی گاهی کاربران مجبور به ریاستارت کردن اپلیکیشن نقشه میشدند.
گوشی One جدید در میدان کارزار با پرچمدار اندرویدی دیگر
فاکتور مهم قیمت گوشی است، قیمت نسخه غیرقراردادی یا آنلاک گوشی ۶۵۰ دلار است و قیمت گوشی تحت قرارداد، بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ دلار خواهد بود.
قیمت Google Play edition یا همان نسخه اندروید خالص گوشی، ۷۰۰ دلار و قیمت نسخه Developer آن ۶۵۰ دلار است.
گوشی HTC One جدید از بسیاری جهات گوشیای بسیار خواستنی است: طراحی بسیار عالی و تمامفلزی، ویژگی Duo Camera، عملکرد سختافزاری خوب، عمر باتری مناسب، بهرهگیری از نسخه جدید رابط کاربری سنس، بهتر شدن کیفیت اسپیکرها.
از نقطه نظر شخصی من گوشی One جدید را پرچمدار بیرقیب گوشیهای اندرویدی میدانم، اما تا زمانی که گوشی عملا در دست کاربران انتهایی قرار نگیرد باید درنگ کنیم. به علاوه به حکم تجربه در این سالها دریافتهام، باید برای خوشدست بودن گوشی اهمیت زیادی قائل شد و تا زمانی که گوشی را عملا در دست نگیریم، نمیتوانیم در این مورد حکمی صادر کنیم.
به علاوه باید در نظر داشت که برای بسیاری، سبک بودن یا مگاپیکسلها دوربین بیشتر اهمیت دارند.
مشکل اینجاست که دیگر عصر تعیین پادشاه برای گوشیهای اندرویدی به سر آمده است. زمانی تفاوت گوشی گلکسی اس با رقبا آنقدر قابل توجه بود که ما با قاطعیت میتوانستیم صحبت از پادشاهی آن کنیم، اما حالا تفاوتهای خیلی کم شدهاند.
برای من که به طراحی بدنه گوشی اهمیت خیلی زیادی میدهم و میخواهم در دنیای اندروید، گوشیای به زیبایی طراحی آیفون پیدا کنم، بیشک One نزدیکترین گوشی به سلیقهام است (گوشیهای نکسوس ۵ و موتو ایکس ترجیحات شخصی دیگر من هستند)، اما خیلیها هم هستند که اصولا به موارد دیگری اهمیت میدهند.
اچ تی سی One M8 و تراشهی S801 در بنچمارکها و مقایسه با دیگر گوشیهای رده اول
<< | >> |
زومیت/ پرچمدار جدید و جالب HTC با همان عنوان قدیمی HTC One به تازگی رونمایی شده و به سرعت به مرحلهی فروش رسیده که خود رکوردی جالب است. رونمایی و فروش در فروشگاه، در عرض تنها یک روز. اما در کنار HTC One جدید و تکنولوژیهای جدید آن، یک تراشهی منحصر به فرد هم قرار گرفته و آن چیزی نیست جز Snapdraogn 801 یا به اختصار S801 که کمی بهینهتر و سریعتر از S800 کوآلکام است. بنابراین موفقیت S800 با استفاده از S801 هم تکرار میشود و گوشیهایی با همان سرعت و قدرت LG G2 و Sony Xperia Z2 و Galaxy S5 را در بازار خواهیم دید. اما ببینیم قدرت پردازشی S801 در چه حدی است و چطور در برابر سایر تراشهها ظاهر میشود.
در HTC One سال 2013 از تراشهی S600 استفاده شده بود که 4 هستهی Krait 300 در آن فعالیت میکردند. اما گوشیهای رده اول بعدی به تراشهی S800 مجهز شدند و رکوردهای S600 را در تمام شاخهها شکستند. S800 از نظر گرافیکی، پردازندهی اصلی و حتی مصرف باتری، بسیار عالی طراحی شده است. اما S801 باز هم قویتر از S800 است و سرعت کلاک بخشهای مختلف آن کمی بالاتر است. برای اطلاع بیشتر در مورد تفاوت نسخههای مختلف S800 و S801 به مقالهی "نسخههای مختلف اسنپدراگون 800 و 801 چه تفاوتی باهم دارند؟" مراجعه کنید.
در LG G2 از مدل 8974AB استفاده شده و در LG G Flex و Xperia Z1 از 8974VV استفاده میکنند و تفاوت این دو تراشه که هر دو همان عنوان S800 را به دوش میکشند، دلیل اصلی تفاوت نتیجهی بنچمارکهای این گوشیهاست. گرچه سیستم عامل هم یک مسألهی نرمافزاری بسیار مهم است.
برای آزمایش این تراشهها و گوشیهای مبتنی بر آن مثل همیشه از بنچمارکهای مختلف استفاده شده و مسألهی تقلب در مورد برخی گوشیهای اندرویدی باز هم اتفاق افتاده، بدین صورت که سازنده، نرمافزار گوشی را طوری تغییر داده که در صورت اجرای بنچمارکهای مشخص شده، سرعت کلاک پردازندهی اصلی و گرافیکی در حد بالاتری باشد. قبلاً در زومیت این مسأله را واشکافی کردیم.
سرعت بالاتر این بار برای تمام اپلیکیشنها
کمپانی تایوانی اچتیسی نام این حالت را HPM یا High Performance Mode گذاشته که متأسفانه در مورد بسیاری از بنچمارکها، تقلب صورت گرفته است و قبلاً به آن پرداختیم.
اما تفاوت HTC One M8 با نسخهی قبلی این است که میتوان محدودیت سرعت تراشه و بالطبع توان مصرفی و دمای آن را برای سایر اپلیکیشنها هم برداشت و این کار با یک تیک در Developer Options صورت میگیرد.
اما آنچه مهم است این است که نمیتوان HPM را برای اجرای عادلانهی یک بنچمارک، نافعال کرد. اما جنبهی مثبت موضوع، کاهش انتقادات نسبت به اچتیسی است و البته نتیجهی دو ستون بنچمارکها در حالت عادی و در حالتی که HPM فعال شده، تقریباً نزدیک است:
HTC One قدیمی و جدید
اما برای خرید گوشی جدید، بنچمارکها نشان میدهند که نسخهی جدید One بین 10 تا 50 درصد سریعتر شده است. در بنچمارک SunSpider که رندر شدن صفحات وب در مرورگر اصلی و یا مرورگر Chrome را بررسی میکند، سرعت رندر 2 برابر شده است. برخی بنچمارکها مثل Quadrant هم از 2 برابر شدن امتیاز و در واقع کارایی گوشی خبر میدهند.
عملکرد وان جدید خوب است، اما اگر آن را در برابر گوشیهای سال گذشته و از جمله Galaxy Note 3 سامسونگ قرار دهیم، آن قدرها هم سریع نیست. گلکسی نوت 3 یکی از گوشیهای مبتنی بر S800 است که در مقایسهی نتیجهی بنچمارکها، به این جمعبندی کلی میرسیم که نسخهی جدید وان بین 5 تا 20 درصد بهتر از گلکسی نوت 3 و سایر گوشیهای مبتنی بر S800 عمل میکند.
لذا با توجه به اینکه S801 به کار رفته در HTC One M8 سرعتی برابر با 2.3 گیگاهرتز دارد که از سرعت کلاک 2.26 گیگاهرتزی S800 کمی بیشتر است و در بخش حافظه و گرافیک هم اوضاع کمی بهتر شده، در عمل بنچمارکها ثابت میکنند که وان جدید بیش از آنچه اعداد نشان میدهند، سریعتر است.
آزمایش سرعت پردازندهی گرافیکی
با توجه به دو بنچمارک GFXBench و 3DMark مشخص است که قدرت پردازندهی گرافیکی نسبت به نسخهی قدیمی به مراتب بیشتر شده است و البته نسبت به گلکسی نوت 3 با تراشهی S800 هم تفاوت محسوس است. تنها بنچمارکی که مشابه کاربردهای عادی روزمره است، GameBench نام دارد و سرعت وان جدید از وان قدیمی تنها 1 فریم بر ثانیه در حالت عادی و 2 فریم بر ثانیه بیشتر به دست میآید. در بازیهای دیگری که توسط گوشی اجرا میشوند ممکن است نتیجه شبیه بازی Despicable Me: Minion Rush نباشد. به علاوه بازیهای اندرویدی معمولاً طوری طراحی میشوند که سبک بوده و روی گوشیهای مختلف به راحتی اجرا شوند.
در مجموع تراشهی S801 در بنچمارکهای گرافیکی بسیار خوب ظاهر شده و یکی از بهترینهای بازار است.
اما مهمتر از سرعت اجرا، میزان مصرف باتری است. در مورد وان جدید در هر ساعت 22 و یا 25 درصد باتری خالی میشود. چیزی که در مورد وان قدیمی 32 درصد بود. گلکسی نوت 3 سامسونگ باتری 3200 میلیآمپرساعتی دارد که 23 درصد بیشتر از باتری 2600 میلیآمپرساعتی وان جدید شارژ نگه میدارد. صفحه نمایش نوت 3 نیز بزرگتر است و مصرف بیشتری دارد. در مجموع نوت 3 در هر ساعت 20 درصد از شارژ خود را از دست میدهد که رقمی جالب توجه است.
در کاربردهای عمومی، عمر باتری وان جدید طبق یک آزمون همه جانبه، 11.5 ساعت است، وان قدیمی 6.5 ساعت و نوت 3 رکورد 9.5 ساعتی را ثبت کردهاند. بنابراین وان جدید عمر باتری خوبی دارد.
جمعبندی
HTC One M8 از نظر عملکرد و عمر باتری، وضعیت خوبی دارد و نسبت به برخی پرچمداران فعلی پیشتاز است، اما در برابر Xperia Z2 یا Galaxy S5 سامسونگ که از تراشهی مشابهی استفاده میکنند و سرعت کلاک کمی بالاتر دارند، کمی کندتر به نظر میرسد. هر دو گوشی رقیب باتری بزرگتری دارند و از نظر عمر باتری هم احتمالاً وان جدید را پشت سر میگذارند. توجه کنید که در گلکسی اس 5 از تراشهی 8974AC استفاده شده که بالاترین سرعت کلاک پردازندهی اصلی را دارد و از نظر سرعت پردازندهی گرافیکی، با 8974AB که در وان جدید به کار رفته، یکسان است.
در HTC One سال 2013 از تراشهی S600 استفاده شده بود که 4 هستهی Krait 300 در آن فعالیت میکردند. اما گوشیهای رده اول بعدی به تراشهی S800 مجهز شدند و رکوردهای S600 را در تمام شاخهها شکستند. S800 از نظر گرافیکی، پردازندهی اصلی و حتی مصرف باتری، بسیار عالی طراحی شده است. اما S801 باز هم قویتر از S800 است و سرعت کلاک بخشهای مختلف آن کمی بالاتر است. برای اطلاع بیشتر در مورد تفاوت نسخههای مختلف S800 و S801 به مقالهی "نسخههای مختلف اسنپدراگون 800 و 801 چه تفاوتی باهم دارند؟" مراجعه کنید.
در LG G2 از مدل 8974AB استفاده شده و در LG G Flex و Xperia Z1 از 8974VV استفاده میکنند و تفاوت این دو تراشه که هر دو همان عنوان S800 را به دوش میکشند، دلیل اصلی تفاوت نتیجهی بنچمارکهای این گوشیهاست. گرچه سیستم عامل هم یک مسألهی نرمافزاری بسیار مهم است.
برای آزمایش این تراشهها و گوشیهای مبتنی بر آن مثل همیشه از بنچمارکهای مختلف استفاده شده و مسألهی تقلب در مورد برخی گوشیهای اندرویدی باز هم اتفاق افتاده، بدین صورت که سازنده، نرمافزار گوشی را طوری تغییر داده که در صورت اجرای بنچمارکهای مشخص شده، سرعت کلاک پردازندهی اصلی و گرافیکی در حد بالاتری باشد. قبلاً در زومیت این مسأله را واشکافی کردیم.
سرعت بالاتر این بار برای تمام اپلیکیشنها
کمپانی تایوانی اچتیسی نام این حالت را HPM یا High Performance Mode گذاشته که متأسفانه در مورد بسیاری از بنچمارکها، تقلب صورت گرفته است و قبلاً به آن پرداختیم.
اما تفاوت HTC One M8 با نسخهی قبلی این است که میتوان محدودیت سرعت تراشه و بالطبع توان مصرفی و دمای آن را برای سایر اپلیکیشنها هم برداشت و این کار با یک تیک در Developer Options صورت میگیرد.
اما آنچه مهم است این است که نمیتوان HPM را برای اجرای عادلانهی یک بنچمارک، نافعال کرد. اما جنبهی مثبت موضوع، کاهش انتقادات نسبت به اچتیسی است و البته نتیجهی دو ستون بنچمارکها در حالت عادی و در حالتی که HPM فعال شده، تقریباً نزدیک است:
HTC One قدیمی و جدید
اما برای خرید گوشی جدید، بنچمارکها نشان میدهند که نسخهی جدید One بین 10 تا 50 درصد سریعتر شده است. در بنچمارک SunSpider که رندر شدن صفحات وب در مرورگر اصلی و یا مرورگر Chrome را بررسی میکند، سرعت رندر 2 برابر شده است. برخی بنچمارکها مثل Quadrant هم از 2 برابر شدن امتیاز و در واقع کارایی گوشی خبر میدهند.
عملکرد وان جدید خوب است، اما اگر آن را در برابر گوشیهای سال گذشته و از جمله Galaxy Note 3 سامسونگ قرار دهیم، آن قدرها هم سریع نیست. گلکسی نوت 3 یکی از گوشیهای مبتنی بر S800 است که در مقایسهی نتیجهی بنچمارکها، به این جمعبندی کلی میرسیم که نسخهی جدید وان بین 5 تا 20 درصد بهتر از گلکسی نوت 3 و سایر گوشیهای مبتنی بر S800 عمل میکند.
لذا با توجه به اینکه S801 به کار رفته در HTC One M8 سرعتی برابر با 2.3 گیگاهرتز دارد که از سرعت کلاک 2.26 گیگاهرتزی S800 کمی بیشتر است و در بخش حافظه و گرافیک هم اوضاع کمی بهتر شده، در عمل بنچمارکها ثابت میکنند که وان جدید بیش از آنچه اعداد نشان میدهند، سریعتر است.
آزمایش سرعت پردازندهی گرافیکی
با توجه به دو بنچمارک GFXBench و 3DMark مشخص است که قدرت پردازندهی گرافیکی نسبت به نسخهی قدیمی به مراتب بیشتر شده است و البته نسبت به گلکسی نوت 3 با تراشهی S800 هم تفاوت محسوس است. تنها بنچمارکی که مشابه کاربردهای عادی روزمره است، GameBench نام دارد و سرعت وان جدید از وان قدیمی تنها 1 فریم بر ثانیه در حالت عادی و 2 فریم بر ثانیه بیشتر به دست میآید. در بازیهای دیگری که توسط گوشی اجرا میشوند ممکن است نتیجه شبیه بازی Despicable Me: Minion Rush نباشد. به علاوه بازیهای اندرویدی معمولاً طوری طراحی میشوند که سبک بوده و روی گوشیهای مختلف به راحتی اجرا شوند.
در مجموع تراشهی S801 در بنچمارکهای گرافیکی بسیار خوب ظاهر شده و یکی از بهترینهای بازار است.
اما مهمتر از سرعت اجرا، میزان مصرف باتری است. در مورد وان جدید در هر ساعت 22 و یا 25 درصد باتری خالی میشود. چیزی که در مورد وان قدیمی 32 درصد بود. گلکسی نوت 3 سامسونگ باتری 3200 میلیآمپرساعتی دارد که 23 درصد بیشتر از باتری 2600 میلیآمپرساعتی وان جدید شارژ نگه میدارد. صفحه نمایش نوت 3 نیز بزرگتر است و مصرف بیشتری دارد. در مجموع نوت 3 در هر ساعت 20 درصد از شارژ خود را از دست میدهد که رقمی جالب توجه است.
در کاربردهای عمومی، عمر باتری وان جدید طبق یک آزمون همه جانبه، 11.5 ساعت است، وان قدیمی 6.5 ساعت و نوت 3 رکورد 9.5 ساعتی را ثبت کردهاند. بنابراین وان جدید عمر باتری خوبی دارد.
جمعبندی
HTC One M8 از نظر عملکرد و عمر باتری، وضعیت خوبی دارد و نسبت به برخی پرچمداران فعلی پیشتاز است، اما در برابر Xperia Z2 یا Galaxy S5 سامسونگ که از تراشهی مشابهی استفاده میکنند و سرعت کلاک کمی بالاتر دارند، کمی کندتر به نظر میرسد. هر دو گوشی رقیب باتری بزرگتری دارند و از نظر عمر باتری هم احتمالاً وان جدید را پشت سر میگذارند. توجه کنید که در گلکسی اس 5 از تراشهی 8974AC استفاده شده که بالاترین سرعت کلاک پردازندهی اصلی را دارد و از نظر سرعت پردازندهی گرافیکی، با 8974AB که در وان جدید به کار رفته، یکسان است.