هفت سین

 

رشوانلوئی - هفت سین سفره­ای است که ایرانی­ها با آغاز بهار می­چینند و در پایان روز سیزدهم از بهار آن را جمع می­کند. علت نامگذاری این سفره از آن رو است که در این سفره هفت چیز که با حرف فارسی «سین» شروع می­شود و دارای ریشه­ای در اعتقادات و باورهای ایرانیان دارد، قرار می­گیرد.
انتخاب هفت مورد این سفره بر اساس ویژگی­های زیر صورت می­گیرد:
فارسی باشد.
با حرف "س" آغاز شود.
ریشه گیاهی داشته باشد.
خوردنی باشد.
نام آنها، اسم مرکب نباشد.
تنها هفت چیز است که در میان واژه­های فارسی دارای این ویژگی­ها هستند. در ادامه به اختصار به بیان آنها و مفهوم آنها می­پردازیم:

سنجد: نماد عشق است.
سیب: نماد باروری و تندرستی است.
سبزه: نماد زندگی دوباره است.

سرکه: نماد صبر و شکیبایی و جاودانگی است.
سمنو: نماد برکت و فراوانی است.
سیر: نماد سلامتی و پاکیزگی است.
سماق: نماد باران یا رنگ طلوع خورشید است. 
حتماً متوجه شده­اید که گاهی این سین­ها در برخی از سفره­ها متفاوت هستند. در زمان­های گذشته امکان باروری همه این گیاهان در هر منطقه­ای نبوده است. به این علت، علاوه بر این سین­های باستانی، دیگر سین­هایی به عنوان اقلام سفره هفت سین انتخاب شده که از میان آنها می­توان به سکه، سنبل، سنگک و اسپند اشاره کرد.

ایرانی­ها با توجه به ذوق بسیاری که نسبت به برگزاری آیین­های ملی خود دارند، از چیزهای دیگری برای چیدمان هر چه بهتر سفره هفت سین استفاده می­کنند. مثلاً از کتاب به عنوان نماد خردورزی که معمولاً قرآن مجید، دیوان حافظ یا شاهنامه فردوسی انتخاب می­شود؛ ماهی سرخ، یک جفت شمعدان، تخم مرغ رنگی به تعداد اعضای خانواده، شیرینی ایرانی (مانند باقلوا یا شیرینی آردنخودچی)، کاسه­ای از آب که در آن نارنجی غوطه­ور باشد، گلاب، آجیل، شکلات و ... از جمله اقلامی است که در سفره­آرایی به کار می­رود.